23 Mayıs 2013 Perşembe

BAŞLANGIÇ..İŞTE GELDİM BURDAYIMM!

Yaklaşık 6 yıllık evliliğim ve 4 yılı aşkın anneliğim dolayısıyla blog hazırlama zamanım coktann geldi de geçti bile.. Üniversite mezunu bir ev annesiyim ben.. Evliliğimin 1. yılında 1 aylıktı kızım karnımda.. 2007 temmuz ayında evlendik kocacazımla ve iş gezisi olarak Bosna Hersek 'e gitti kocacazım. Bende valizimi hazırlayıp eşimin dayısının evine gittim gece kalmaya.  daha dün gibi hatırlıyorum ertesi gun iş görüşmem vardı. Nasılda yağmurlu bir gündü eşimin dayısı ki dayım diye bahsetmek istiyorum beni otobüse bindirdi Bursa'ya kayınvalidemlere gittim. O gece orda kalıp ertesi gün Çanakkale'ye doğru yola çıktım. Henüz çanakkaleye inmiştim ki annem aradı "deden rahatsız hastanedeyiz oraya gel " dedi. gittim safra yollarında tıkanma varmış İstanbula götürülmesi şart dedi doktor ve biz o gece dedemi istanbula getirdik.. O gece itibari ile 3 aylık bir maraton başladı benim için bizim için. ERCP denilen basit bir işlem için ayak basmadık hastane bırakmadım istanbulda.. çok dolaştım çok ağladım çok dua ettim tekrar sigaraya başladım.. Dedemin ilk 1,5 aylık hastane süreci esnasında eşimin bir dayısını kaybettık 40 gün sonra bir diğer dayısını.. her iki dayısının oglu da yakın arkadaşımdı.. gerek yengelerimizin gerek kuzenlerimizin hali gerekse dedmi kaybetme korkusu bende agır basmış olacakki eşimi kaybedebilme korkusu oluştu bende.. Ya ölse.. Ya onu kaybedersem.. Benden ona ondan bana kalabilecek en buyuk mıras, verilebilecek en büyük hediye olarak bir çocuğumuz olmalıydı ve ben hamile kaldım.. 9 ay sonunda 2009 yılı mart ayında kızımızı aldık kucağımıza.. Ecrin Eylül' ümüz hayatımıza geldi bir geldi tam gaz geldi ve iyi ki de geldi.. Herşeyimiz en kıymetlimiz bizim.. kocacazımı paylaştığım kumam benim. Büyüyünce kepçeci olacak pembe ferrarisinde bizi gezdiricek gerçi ben bagaja binicekmişim ama neyse :) Kuduruk neşem o benim. yorulmayan kudurukluga doymayan deli dolu çılgın yufka yürekli kocaman kalpli kızım.. muhtemelen bu bloğun konusu da kızım ve annelik olacaktır. Hayatta en iyi yapabildiğim meslek annelik, iyiki de yapmışım ne de iyi  yapmışım da dogurmusum dediğim şey kızım.. uzuuunn uzunn yazarım ben yazmaya doyamam.. sadece tecrübelerime dayanarak yazıcam herseyi yani yaşadıklarım olacak benım yazdıklarım.. umarım hersey istediğim şekilde olur..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder