DOGUŞ'a VEDA..

Gerçek anlamda bizim ilk okulumuz Özel Çamlıca Doğuş Anaokulu.. Kızımın tabiriyle "ana doğuş okulu".. İlk okul maceramız 16 aylık iken eski evimize yakın butik bir anaokulunda anneyle birlikte oyun grubu olarak başlamıştı. Doğuş Anaokulu ile 2012 nisan ayında tanıştık.. Daha dün gibi aklımda okul müdürümüz Dilek hanımla ilk görüşmemiz konuşmamız ve benim o an çaresizlikte geldiğim nokta. Tam 11 aydır Doğuşluyuz biz. Doğuşluyduk demem lazım belki de ama dilim varmıyor Doğuşluyuz diyorum. okulumuz bazı nedenlerden dolayı isim ve el değiştirdi 1 hafta öncesi itibari ile. her çocuğun hayatında elbette önemlidir ilk okulu, ilk okul deneyimi ama bizim için gerçekten bişr başka önemli. O kadar çok yol aldık ki birlikte ve o kadar çok şeylerin üstesinden geldik ki birlikte.. İlk öğretmenlerimiz Esra ve Özlem hanımla başladığımız yolculuğumuzu önümüzde ki ay Çiğdem ögretmenimizle noktalıyoruz Doğuş Anaokulu'da. Bugün 11 ay ve öncesine dönüp baktığımda ne kadar çok şeyleri aşmışız birlikte ve ne kadar aşama kaydetmişiz kızımın hayatında bizim hayatımızda.. Çok zor günlerim oldu cok çaresiz kaldığım zamanlar... Ne yapacağımı bilmediğim kendimi çok çaresiz hissettiğim zamanlar.. Bazı anlarım oldu evladımı gözümden bile sakındığım, öyle anlarım oldu kendi kendime konuşmaktan bile korktuğum kendıme bıle ıtıraf edemediğim.. konduramadığım kendımın bıle zor kabullendıgım.. Çaresizliğim korkularım tedirginliklerim.. hele hele söz konusu evlat olunca akan suların durduğu.. işte tam o zamanlarda siz benim yanımdaydınız, evladım sizinleydi ve beni bıkmadan usanmadan bir kez bile surat asmadan dinlediniz.. Ögretmenden önce bir anne bir abla bir arkadaş gibi yanımda oldunuz.. Çamlıca doğuş anaokulu ve biz bir aileydik ama yolun sonuna geldik.. Ne kadar teşekkür etsem azdır. Okul müdüründen tutun sınıf öğretmenlerine okuldaki güvenlikten yüzme ve jimnastik hocalarımıza biricik teacher larımıza ( :) ) hatta servis şoförümüzden servis ablamıza havuzda ve okulda görevli abla ve abilerimize.. Diyorum ya bizim hayatımızda gerçekten bir dönüm noktası ve çok önemli Çamlıca Doğuş Anaokulu. Sarperimiz berkemiz sergenimiz drumuz gülşahımız bihterimiz berenimiz ecrin eylülümüz selinimiz lalemiz asyamız begümümüz ırmağımız adamız.. 4K kuzularım öğretmenlerimiz tüm doğuslu herkes.. hepimizn yolu ve şansı açık olsun..Rabbim hakkımızda en hayırlısını en güzelini nasip etsin bizlere.. Bir ömür boyu gülsün yüzümüz..

2009 mart anneleri..

Bir grubumuz var 2009 mart anneleri.. Bir çogu ile tanisma fırsatım oldu bazilarinin ise sesini bile duymadim bir kismiyla sadece telefonda konustum. Öyle bir grup ki bizim grubumuzicinde annelik dostluk sevgi var.. derdimizi paylasip kuculttugumuz, sevinclerimizi paylasip buyuttugumuz bir dostlugumuz var. Birimizin acısı hepimizin acisi, birimizin çocuğu hepimizin cocugu.. Anlatsalar hayatta inanmazdim anlayamazdim hic tanimadigin yuzunu gormedigin hatta sesini bile duymadigim birinin acısına bu kadar nasil yanar yürek, sevinciyle nasil şenlenir hayat.. 

Zaman geliyor eşimden daha sevgi dolu , bazen ailemden bile daha fazla beni merak eden, acimi yüreğinde hisseden.. Gecenin dibinde, sabahin en köründe derdimi dinleyen.. Dostun en hası annelerin en güzeli.. Biz bir aileyiz her geçen ay büyüyen bir aile.. ;) 2009 mart anneleriyiZ iyiki variz.. Sizi seviyorum hemde çok :*

OKUL AŞKI..

Bu sabah yine erkenden başladık güne.. Gözlerime perde inmiş gibi bulanık sekilde bakınarak uyandım, sarıldım yastığıma ve vedalaşıp salona geçtik..Benim kel evlat caillou erkenden sabahın 7 sinde uyanmış ekrana çıkmış.. 40. baskı caıllou oğlanı izledik süt içtik sohbet ettik oyuncak seçtik okula götürmek için ama servis gelince vazgeçtik ben oyuncakları eve geri getirdim o ayrı mesele.. "Yavaş yavaş inelim anneeaa!" ısrarlarının ardından servis gelmeden 15 dakika öncesinden indik sokağa.. Kargaları koşturduk kedileri pisstttledik koştukk azcık kudurdukk :)

Ayol hep kuduruk değiliz ya biraz da oturduk tabi :) servis geldi kızım okula gitti bende sekerek eve çıktımmm :) Her zaman dediğim gibi "Okul tatil olmasın, analar aglamasınn"...

BAŞLANGIÇ..İŞTE GELDİM BURDAYIMM!

Yaklaşık 6 yıllık evliliğim ve 4 yılı aşkın anneliğim dolayısıyla blog hazırlama zamanım coktann geldi de geçti bile.. Üniversite mezunu bir ev annesiyim ben.. Evliliğimin 1. yılında 1 aylıktı kızım karnımda.. 2007 temmuz ayında evlendik kocacazımla ve iş gezisi olarak Bosna Hersek 'e gitti kocacazım. Bende valizimi hazırlayıp eşimin dayısının evine gittim gece kalmaya.  daha dün gibi hatırlıyorum ertesi gun iş görüşmem vardı. Nasılda yağmurlu bir gündü eşimin dayısı ki dayım diye bahsetmek istiyorum beni otobüse bindirdi Bursa'ya kayınvalidemlere gittim. O gece orda kalıp ertesi gün Çanakkale'ye doğru yola çıktım. Henüz çanakkaleye inmiştim ki annem aradı "deden rahatsız hastanedeyiz oraya gel " dedi. gittim safra yollarında tıkanma varmış İstanbula götürülmesi şart dedi doktor ve biz o gece dedemi istanbula getirdik.. O gece itibari ile 3 aylık bir maraton başladı benim için bizim için. ERCP denilen basit bir işlem için ayak basmadık hastane bırakmadım istanbulda.. çok dolaştım çok ağladım çok dua ettim tekrar sigaraya başladım.. Dedemin ilk 1,5 aylık hastane süreci esnasında eşimin bir dayısını kaybettık 40 gün sonra bir diğer dayısını.. her iki dayısının oglu da yakın arkadaşımdı.. gerek yengelerimizin gerek kuzenlerimizin hali gerekse dedmi kaybetme korkusu bende agır basmış olacakki eşimi kaybedebilme korkusu oluştu bende.. Ya ölse.. Ya onu kaybedersem.. Benden ona ondan bana kalabilecek en buyuk mıras, verilebilecek en büyük hediye olarak bir çocuğumuz olmalıydı ve ben hamile kaldım.. 9 ay sonunda 2009 yılı mart ayında kızımızı aldık kucağımıza.. Ecrin Eylül' ümüz hayatımıza geldi bir geldi tam gaz geldi ve iyi ki de geldi.. Herşeyimiz en kıymetlimiz bizim.. kocacazımı paylaştığım kumam benim. Büyüyünce kepçeci olacak pembe ferrarisinde bizi gezdiricek gerçi ben bagaja binicekmişim ama neyse :) Kuduruk neşem o benim. yorulmayan kudurukluga doymayan deli dolu çılgın yufka yürekli kocaman kalpli kızım.. muhtemelen bu bloğun konusu da kızım ve annelik olacaktır. Hayatta en iyi yapabildiğim meslek annelik, iyiki de yapmışım ne de iyi  yapmışım da dogurmusum dediğim şey kızım.. uzuuunn uzunn yazarım ben yazmaya doyamam.. sadece tecrübelerime dayanarak yazıcam herseyi yani yaşadıklarım olacak benım yazdıklarım.. umarım hersey istediğim şekilde olur..