9 Ekim 2014 Perşembe

BİR GÜZEL SÖZ KÜÇÜK BİR DESTEK..

Bazen kısacık bir cümle alır götürür tüm sıkıntıları, kaygıları ve umutsuzluğunuzu.. Dehb ile yaşamak herkesin bilebileceği, anlayabileceği birşey değil.. Çok yorucu ama hayata sıkı sımsıkı sarılmanızı, ayakta herzaman dimdik durmanızı, sonsuz sabır ve dikkat göstermenizi gerektiren bir durum..
Bugün okuluna gittim kızımın. Sınıf ögretmeni ve yeni rehberlik öğretmeni ile görüştüm. Durumda pek degisiklik yok hala kıpır kıpır gezinen, az oturan, sürekli konuşan, faaliyetten faaliyete atlayan bir kızım var. Evimizde ödül panomuz var. 100 çıkartma toplarsa eğer çok istediği bir oyuncağı alıcaz kızıma. Okulda, yüzmede, jimnastikte kurallara uyması, yatağında uyuması, yemeğini kendi yemesi ve doğruları söylemesi panoda yeralan birkaç başlık. Bu sıralar yine hareket tam gaz. Jimnastik yüzme ve okulda kurallara uyma konusunda sorun yaşıyoruz. Kuralları aksatması sonucu grup düzenini de bozduğu için ödül panosu yapmaya karar verdik. O bile tam olarak motive etmeye yetmese bile eskiye nazaran daha gayretli ve iyiyiz.. 2 gün sonra psikiyatristimiz ile randevumuz var. Bakalım yolumuza ne sekilde devam edicez görüşüp öğrenicez..
Neyse lafı yine uzattım. Okulda yeni rehberlik ögretmenimizle görüştük. Aslında çok tedirgin ve gergindim okula giderken. Ögretmenimizin çok dolu ve dehb konusunda bilgi sahibi olması beni çok mutlu etti. Sabırla beni dinledi önerilerde bulundu. "İşiniz çok zor ama biz,doktor ve siz  olarak işbirliği içinde yol alıcaz. Ben hep burdayım dertlesmek isterseniz bile gelebilirsiniz, yanlız değilsiniz"dedi. O kadar rahatladım o kadar mutlu oldum ki. Geçen yılki rehberlik öğretmenimiz "dehb değildir her çocuk aynıdır, ben bu işin peşini bırakmam" diyerek beni çok üzmüştü. Insanlara meram anlatmaktan zaten sıkıldım ve kimseyle mücadele içine girecek sabrım yok. Sabah eşime de dedim "şimdi bir de rehberlikçiye meram anlatıp birşeyleri açıklamaya çalışıcam, hiç canım istemiyor" diye. Ama korktuğum gibi olmadı tam tersine destek gördüm. O kadar mutlu ve rahatlamış hafiflemiş hissediyorum ki kendimi. Allahım nolur seneye de öğretmenlerimiz anlayışlı ve bilgi sahibi olsunlar bu konuda. Asıl seneye başlıyor maraton ilkokul ile birlikte. Rabbim çocuklarımızı hayırlı insanlarla anlayışlı insanlarla karşılaştırsın inşallah.
Çok şey değil istediğimiz. Biraz destek anlayış ve sabır. Sadece "yanlız değilsin yanındayım,seni anlıyorum"sözü bile bizim için dünyalara bedel..